«بوتولیسم» 7 هزار و 98 پرنده مهاجر را به کام مرگ برد

18 روز از پیدا شدن نخستین لاشه پرنده‌های مهاجر در تالاب میانکاله گذشته است و اطلاعیه شماره 16 محیط زیست مازندران می‌گوید که در این مدت، 7 هزار و 98 قطعه پرنده به کام مرگ رفته‌اند؛ مرگ بر اثر سم بوتولیسم را دامپزشکی کشور و محیط زیست مازندران، به عنوان علت اصلی تلف شدن پرنده‌ها توافق دارند و به گفته رییس دامپزشکی کشور، آزمایشگاه مرجع بین‌المللی هم این نتیجه را تأیید کرده است.

به طور میانگین روزانه 400 لاشه پرنده جمع‌‌آوری می‌شود و این در حالی است که تاکنون امیدی برای کاسته شدن آن با گذشت زمان به وجود نیامده است. هنوز یک ماه تا مهاجرت پرنده‌ها از میانکاله باقی مانده است و به نظر می‌رسد روند مرگ و میر آنان تا آن زمان ادامه داشته باشد.

در سال گذشته نیز با همین سم بوتولیسم طبق آمار رسمی 38 هزار و بر اساس آمار غیررسمی 50 هزار بال پرنده جان خود را از دست دادند. در حالی که کارشناسان و فعالان محیط زیست معتقدند که عامل ایجاد سم بوتولیسم سیل‌های سال گذشته و ورود آن به میانکاله است، مدیرکل محیط زیست مازندران شب گذشته در برنامه گفتگوی ویژه خبری کم شدن آب میانکاله را به حفر چاه‌های غیرمجاز، استفاده بی رویه از آب‌های سطحی و لایروبی نشدن تالاب نسبت داد. ضمن آنکه کم شدن آب رودخانه قره‌سو در استان گلستان را هم در این امر می‌توان دخیل دانست.

ابراهیمی معتقد است که این مشکل باید به عنوان مشکل ملی با همراهی مسئولان کشوری و استانی حل شود.

از سویی برخی هم پای «عامل انسانی» را به ماجرای تلخ جان سپردن پرندگان سفید و سیاه و صورتی میانکاله باز می‌کنند. از ریختن سم توسط شکارچیان تا سم و کود موجود در مزارع پرورش ماهی و شالیکاری در حریم تالاب میانکاله.

علت‌العلل مرگ پرنده‌های مهمان تالاب میانکاله همچون سال گذشته مشخص نیست، راه‌حل برطرف کردن آن هم مشخص نیست. در یک سال اخیر هیچ اقدام پیشگیرانه‌ای صورت نگرفت و پرنده‌های مهاجر از همه‌جا بی‌خبر، به راحتی در دام ساده‌انگاری‌ها و مسئولیت‌نپذیرفتن‌ها گرفتار شدند تا فاجعه‌ای دیگر رقم خورد و آنان تبدیل به آمار و ارقام اطلاعیه‌های محیط زیست شوند.