تاثیر فضای مجازی بر عملکرد دانش آموزان

استفاده از فضای مجازی در مراکز آموزشی و پرورشی تثبیت شده اند. به نظر نمی رسد در خصوص پذیرش آنها از جانب دانش آموزان تردیدی باشد. متغیرهای زیادی وجود دارد که بر عملکرد دانش آموزان تأثیر می‌گذارد و شناسایی همه آنها تقریبا غیرممکن است. محیط یادگیری مجازی نه تنها با محیط یادگیری رسمی تداعی پیدا کرده، بلکه بین معلمان، دانش آموزان و مدرسه پل ارتباطی ایجاد کرده است.

امروزه با توسعه زیرساخت‌های اینترنتی میزان علاقه به محیط‌های یادگیری مجازی در بین مراکز آموزشی، دانش آموزان و معلمان افزایش یافته است. مفهوم فضای مجازی به دلیل تکامل مداوم فن آوری‌های اطلاعات و ارتباطات، به وِیژه به خاطر ویژگی ها و توانایی های منحصر به فرد آن در فرآیندهای یاددهی- یادگیری می تواند به عنوان یک مفهوم پویا در نظر گرفته شود (پائولو آلوز و همکاران،2017).

سیستم های آموزشی مبتنی بر وب، توسط اغلب دانشگاه ها، مدارس و و موسسات آموزشی، نه تنها برای استفاده از فناوری وب در دوره های آموزشی خودشان، بلکه برای تکمیل دوره های سنتی پیشرو، مورد استفاده قرار می گیرند. این سیستم ها مقدار زیادی از داده ها را جمع آوری می کند که برای تجزیه و تحلیل محتوای درس توسط دانش آموزان ارزشمند است.(والسامیدیسا و همکاران ،2014).

فضای مجازی مبتنی بر استفاده از منابع تکنولوژی و دیجیتال منابع میانه در فرآیند یادگیری نقش واسطه گری در انجام فعالیت های آموزشی را برعهده دارند. واقعیت این است که آنها تعامل و ارتباطات را در یک فرایند ارتباطی پیوسته تسهیل می کنند و در ساخت و ساز و بازسازی اطلاعات، تسهیل معانی، شکل گیری عادت ها و تغییر در نگرش ها در چارچوبی که برای همه کاربران در فرایند آموزشی فعالیت دارند، نقش بسزایی دارند.(بسرا و همکاران ،2011). استفاده از فضای مجازی در هر زمینه مستلزم تأیید ویژگی ها و توانایی های اصلی آنها است. همچنین زمینه و محیط یادگیری مجازی مملو از مفاهیم پویا و چند بعدی است که از مفاهیم و شیوه های آموزشی جدید در جامعه دیجیتال نشات می گیرد. (همان منبع).

از دیدگاه مورایس، آلوز و میراندا (2013)، پتانسیل اصلی فضای مجازی، ارائه مجموعه ای از ابزارهایی است که برای حمایت از تولید و توزیع محتویات، ارتباطات و ارزیابی فرآیند یاددهی و یادگیری است که ارائه می شود. با در نظر گرفتن ویژگی های برجسته، مفهوم محیط یادگیری مجازی شامل چندین ابعاد است. مرتبط ترین آنها فضای مجازی، زمان، منابع و استراتژی ها هستند.

از دیدگاه پداگوژیکی، محیط‌های یادگیری مجازی که در مؤسسات آموزشی استفاده می شود، پیشرفت و تجارب نوآورانه را افزایش می دهند. اگرچه، آنها عمدتا به تولید و توزیع محتویات کمک می کنند. اما این محیط ها به طور معمول ارائه آموزش سنتی از طریق توزیع آنلاین مطالب، پیام ها و اطلاعیه ها و ارتباط آنلاین از طریق تالار گفتگو، توانایی های وب 2 و تغییرات در استفاده از تکنولوژی های شبکه، برای پر کردن بعضی از محدودیت‌های فضای مجازی و ایجاد ساختار فضاهای تعامل و یادگیری جدید به وجود آورده اند. این مسئله به مددجویان و محققان کمک می کند تا به روش های آموزشی مبتنی بر دانش آموزان محور فکر کنند. محیط‌های یادگیری مجازی، یادگیری را با توجه به عناصر موجود در محیط یادگیری، براساس یک مقیاس مستمر از عناصر مشخص شده در محیط طبیعی به عناصر نو ظهور محیط مجازی انتقال می دهند (پائولو آلوز و همکاران،2017).

چالش های آموزش آنلاین و پذیرش فن آوری‌های آموزشی فرصتی جدید برای به دست آوردن شاخص های یادگیری دانش آموزان ایجاد کرده است. مثلاً تعاملات دانش آموزان در محیط های یادگیری مجازی در ارتباط با فعالیت های یادگیری آنلاین انجام یافته و ذخیره می شود. این داده های دیجیتالی(سیاهه ها) را می توان به منظور شناسایی الگوهای رفتاری که ممکن است شاخص هایی در رابطه با عملکرد آموزشی ارائه کند. پژوهش های دست آمده از تعامل کاربران با فناوری، توجه پژوهشگران را به معنای یک رویکرد امیدوار کننده به منظور بهبود درک فرآیند یادگیری جلب کرده است.

این هدف انگیزه ظهور زمینه تحقیق جدید و تحلیل یادگیری را فراهم می کند که وسعت آن به طور دقیق مرتبط با استخراج داده‌های آموزشی است. محیط های یادگیری مجازی در حمایت و ارتقاء آموزش رسمی بسیار مرتبط بوده است، زیرا در مراکز آموزش رسمی آموزش که دستورالعمل های آموزشی و برنامه های درسی هر کشور اجرا می شود، آموزش های لازم ارائه می شود. با این حال، در چشم انداز تغییر و نوآوری، محیط های یادگیری مجازی ممکن است نقش مهمی در حمایت از یادگیری در زمینه های محیط غیر رسمی داشته باشند. مفهوم نوآوری، که در جامعه کنونی مورد استفاده قرار می گیرد، نیاز به تغییر یا نوسازی و انجام کاری جدید دارد(گاشویچ و همکاران ،2015).

محقق*