داوران جشنواره دانایی توانایی در گفتگو با پانا:

شوق دیدار دانش آموزان مخاطب مان را داریم

تهران (پانا) - داوران چهارمین دوره جشنواره دانایی توانایی از مزیت های دیدار با دانش آموزان و گفتگو درباره کتاب های مورد علاقه شان سخن گفتند.

کد مطلب: ۱۱۳۹۰۵۹
لینک کوتاه کپی شد
شوق دیدار دانش آموزان مخاطب مان را داریم

سالهاست که مسئولین فرهنگی در تلاش هستند تا کتابخوانی را به عنوان یک فرهنگ در میان خانواده ها گسترش دهند و به بهانه های مختلف برنامه هایی در جهت ترویج این امر برگزار می شود و مدتی بعد به فراموشی سپرده می شود و کمتر با نگاه آسیب شناسی به مساله کتابخوانی در جامعه ایران پرداخته می شود. یکی از عوامل تاثیرگذار بر تغییر میزان مطالعه، تجربیات نسلی مخاطبان است. تفاوت در زمان و مکان، خود بر تغییر عادات مطالعه نسل ها موثر است و در این میان آنچه کمتر به آن پرداخته شده است میزان و نوع ارتباط نویسنده کتاب با خواننده کتاب است. در روزهایی که تنها راه ارتباط نویسنده و خواننده، کتاب های گرد و غبار گرفته قفسه های کتابفروشی هاست، جشنواره «دانایی توانایی» با طرح یک ایده تازه و نو سعی در ایجاد ارتباط میان دانش آموزان و نویسنده های کتاب کودک و نوجوان دارد.
این روزها در کانون فرهنگی و تربیتی شهید مفتح شهر تهران چهارمین دوره جشنواره «دانایی توانایی» در حالی برگزار می شود که حتی کرونا نتوانست مانع کتاب خواندن دانش آموزان علاقه مند شود و بهانه ای برای دوری نویسنده از نوجوان مخاطبش باشد. در این جشنواره تعداد318 دانش آموز برگزیده کشوری در حوزه کتابخوانی فرصت دارند که دقایقی راجع به کتاب مورد علاقه خود با نویسنده ها و مترجم ها و متخصصین ادبیات کودک و نوجوان که شاید روزی فقط امکان دیدن نام شان را در کتاب های کتابخانه شان داشتند، گفتگو کنند.

از دیدن دانش آموزهای مخاطبم به وجد آمدم


شیدا رنجبر، عضو شورای کتاب کودک و داور چهارمین دوره از جشنواره دانایی توانایی درباره فرصت ایجاد شده در این جشنواره جهت گپ و گفت با دانش آموزان راجع به کتاب هایی که خوانده اند، به پانا می گوید: من فکر می کنم داورهای این جشنواره از این ارتباط با دانش آموزان کلی به وجد آمده اند. بعضی از دانش آموزان ما با وجود اینکه در استان محرومی هستند اما کتاب هایی خوانده اند که از سن شان بالاتر است و بسیار خوب بیان می کنند.
وی می افزاید: این اتفاق برای ما بسیار خوب بود که بدانیم با چه مخاطبی روبرو هستیم و اگر درمورد کتاب ها قضاوت می کنیم، حواس مان هست که مخاطب ما ممکن است از شهرهای کوچک و دور افتاده ای باشد که حالا راجع به کتاب هایی که خوانده است برای مان صحبت می کند. من وقتی نوجوانان دانش آموز را اینگونه رو در رو و در فضای مجازی می بینم خیلی هیجان دارم. درواقع با تمام اشکالات و بدی هایی که راجع به فضای مجازی شنیده ایم اما در این جشنواره، مجازی بودن تبدیل به یک فرصت شد. درواقع دانش آموز می تواند از نزدیک و حتی نفس به نفس دانش آموز با یک نفر یا دو نفر نویسنده صحبت کند و این هم برای من داور که در حوزه ادبیات کودک و نوجوان فعال هستم و هم برای دانش آموز هیجان انگیز است.

این جشنواره انگیزه ای شد تا دانش آموز به سمت کتاب برود


سعید مجیدی، داور جشنواره دانایی توانایی راجع به میزان جذابیت کتاب های معرفی شده از سوی جشنواره دانایی و توانایی برای دانش آموزان می گوید: هفته کتاب و کتابخوانی جنب و جوشی بین اهالی کتاب ایجاد می کند و البته جشنواره دانایی توانایی فرصتی ایجاد کرد و کمک کرد تا بچه ها به سمت کتابخوانی جذب شوند. کتاب هایی که در کارگروه جشنواره انتخاب شده و خوانده می شوند برای دانش آموزان بسیار جذاب است.
وی علت این جذابیت را در حضور متخصصان و نگاه های مختلف در کارگروه جشنواره اعلام کرده و می گوید: وقتی غذای مناسب به کودک می دهیم قطعا باعث رشد او می شویم. کارگروه جشنواره «دانایی توانایی» از روانشناس و مترجم و نویسنده ای هستند که در حوزه کودک و نوجوان کار کرده اند و از بین کتابهای معرفی شده در جشنواره، کتاب های خوب با همه ویژگی های مهمش انتخاب می شود و دانش آموز از بین آنها انتخاب می کند و این روند بسیار سازنده است. درواقع شرایط کرونا در ایران و جهان فرصت خوبی برای دانش آموز و خانواده ها و همه افراد جامعه است که بیشتر کتاب بخوانند و خب جشنواره دانایی توانایی انگیزه خوبی برای دانش آموزان است.

مطالعه اجباری درس ها فرصت مطالعه اختیاری نمی دهد


محسن هجری، نویسنده ادبیات حوزه کودک و یکی دیگر از داوران جشنواره دانایی توانایی درباره شوق انگیز بودن دیدار نویسنده کتاب برای مخاطبانش می گوید: جشنواره دانایی و توانایی فرصت خوبی برای گپ و گفت میان دانش آموز و نویسنده و ناشر کتاب فراهم کرده است. دیدن نویسنده برای همه شوق برانگیز است اما ناگفته نماند، قول معروفی داریم مبنی بر اینکه بعد از نوشتن اثر، نویسنده می میرد. یعنی نویسنده به کتابش سنجاق نشده که راجع به اثرش توضیح دهد و مخاطب خودش اثر را که می خواند، با آن ارتباط می گیرد. از سوی دیگر شاید دیدن نویسنده باعث شود دانش آموز ببیند که نویسنده یکی مثل خودش است با همان فراز و فرودها و مشکلات و شاید همین کمک کند صمیمیتی که در این دیدارها ایجاد می شود منجربه این شود که او راه نویسنده را دنبال کند.
هجری راجع به ایده انتخابی بودن کتاب ها برای مطالعه از سوی دانش آموز در این جشنواره می گوید: کتاب هایی از قبل معرفی شده و اما دانش آموز اختیار انتخاب کتاب مورد نظرش را داشته تا درمورد آن با داورها گفتگو کند. معرفی کتاب خوب است اما اینکه دوستان جشنواره این بستررا باز کرده اند تا کتاب های مورد علاقه خودشان را معرفی کنند خیلی خوب است. درواقع نیاز داریم اجازه دهیم مخاطب صادقانه خودش را بروز دهد و نباید بچه ها را وادار به ریاکاری کنیم چون نقطه مقابل توحید و خداپرستی است. بچه ها در این کتابخوانی ها خودشان را بروز می دهند و من مربی یا آموزگار یا نویسنده با شناختن شرایط ذهنی او بهتر به دانش آموز کمک می کنیم.
هجری درباره یکی از مهمترین مسایلی که باعث دوری دانش آموز از مطالعه و خواندن می شود، می گوید: اکنون خیلی از دانش آموزان ما به کتابخوانی علاقه مند هستند اما عملا برنامه های فشرده در روز و مطالعه اجباری کتاب های درسی مدارس، فرصت مطالعه اختیاری به دانش آموزان نمی دهد. من در خیلی از شهرهایی که رفته ام با بچه ها که صحبت می کنم، می گویند وقتی بعد از مدرسه به خانه می رسیم فشردگی درس مانع از داشتن فرصتی برای مطالعه آزاد می شود.
وی می افزاید: تصور می کنم باید مطالعه و کتابخوانی را نه به عنوان فوق برنامه بلکه به عنوان بخش اصلی برنامه ها دنبال کنیم. در واقع کتابخوانی به عنوان یک امر تفننی نیست و باید به عنوان یک موضوع ضروری دنبال شود. من تصور می کنم مخاطبان ما علاقه دارند به حوزه ادبیات کودک و نوجوان بیایند و سیر و سفر کنند. کتاب های مختلف بخوانند اما فرصتش را ندارند.

زیباترین بخش جشنواره دیدار نویسنده و مخاطب دانش آموز است


محمدرضا یوسفی، داور جشنواره دانایی توانایی نیز به پانا می گوید: این خیلی زیباست که دانش آموز نویسنده رمانی که خوانده یا فیلمی که دیده را می بیند و با او دیالوگ دارد. می توانم بگویم زیباترین بخش جشنواره دانایی توانایی همین موضوع است و البته برای ما نویسنده ها هم خوب است زیرا با مخاطبان مان آشنا می شویم. برخی از ما نویسندگان در تاریکی زندگی می کنیم و گوشه خانه خودمان می نویسیم و برای من لذتبخش است مخاطبم را می بینم و برای کودک هم خاطره است و در ذهنش می ماند.

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار