کودکان بازمانده از تحصیل؛ بیشترین نگرانی حامیان حقوق کودک

جمهوری اسلامی ایران در سال 1372 و با مصوبه مجلس به کنوانسیون حقوق کودک ملحق شد. از دی ماه 1388 با مصوبه دولت، وزارت دادگستری به عنوان مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک تعیین شد و اقدامات خود را آغاز کرد. برنامه کاری ویژه این نهاد، نظارت بر اجرای پیمان‌نامه حقوق کودک در ایران است.

مراجع استانی کنوانسیون حقوق کودکان نیز از سال 94 با هماهنگی با وزارت کشور تشکیل شد و مدیران کل امور بانوان و خانواده استانداری مسئولیت آن را بر عهده دارند.

سمیه قاسمی طوسی مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری مازندران به پانا گفت: «قانون حمایت از اطفال و نوجوانان در ۲۳ اردیبهشت ۹۹ به تصویب رسید و در 22 خرداد برای اجرا ابلاغ شد که طبق آن برای سازمان‌ها و دستگاه‌های مختلف وظایف و تکالیفی پیش‌بینی شد و دفتر امور بانوان به عنوان نهاد متناظر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک، مسئولیت رصد و پایش این قانون را بر عهده دارد.»

طوسی با اشاره به عدم آگاهی جامعه و کاهلی در اطلاع‌رسانی به آن نسبت به نظام‌نامه اخلاقی دوستدار کودک و پیمان‌نامه حقوق کودک و نیز عدم آشنایی مسئولان از این پیمان‌نامه گفت: «مسئولان استانی به حوزه کودک توجه ندارند در حالی‌که کشورهای جهان تمام برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری‌هایشان معطوف به کودکان است، اما متأسفانه در ایران برای کودکان بودجه‌ای در نظر گرفته نمی‌شود و سرمایه‌گذاری برای آنان بسیار اندک است و در حد خانواده کودک خاتمه می‌یابد.»

او مهم‌ترین چالش‌ حوزه کودک در مازندران را کودکان بازمانده از تحصیل و کودکان فاقد هویت برشمرد و ادامه داد: «طبق آمار آموزش و پرورش 2 هزار و 296 کودک از تحصیل بازمانده‌اند و ۲۷۰ نفر نیز فاقد هویت هستند.»

به گفته طوسی جلساتی با دستگاه‌های اجرایی و نهادهای حمایتی برای کمک به بازگشت این کودکان به تحصیل برگزار شده است و آموزش و پرورش نیز کودکان را با توجه به علت بازماندگی از تحصیل به دستگاه یا نهاد مرتبط معرفی می‌کند.

طوسی مشکلات دسترسی کودکان معلول، اوتیسم و بیمار و خانواده‌های آنان به خدمات درمانی و رفاهی، کودکان کار و خیابانی را از چالش‌های بعدی استان برشمرد.

مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری مازندران تأکید کرد که این نهاد پیگیر وضعیت کودکان فاقد هویت از دستگاه‌های مرتبط است تا اطلاعات آن‌ها به ثبت احوال استان برای بررسی دریافت شناسنامه ارسال شود.

در تلاشیم ساری شهر دوستدار کودک شود

طبق تعریف سازمان جهانی یونیسف تمامی افراد صفر تا ۱۸ ساله در زمره کودکان تلقی می‌شوند و از آن‌جایی که تعداد جمعیت کودکان مناطق شهری جهان در حال افزایش است، «شهر دوستدار کودک» (CFCI) مورد توجه برنامه‌ریزان و دست‌اندرکاران امور شهری است تا محیط پیرامون برای آنان با ساختن یا تغییر شکل مناسب شود. یونیسف می‌گوید «همه کودکان و جوانان باید بتوانند از کودکی و جوانی خود لذت ببرند و از طریق احقاق برابر حقوق خود در شهر و اجتماع محلی‌شان، توانایی‌های بالقوه خود را به طور کامل به فعل درآورند.»

قاسمی طوسی اشاره کرد که با همکاری یونیسف و وزارت کشور، ۱۲ شهر اِوز، بندرعباس، تبریز، تهران، رشت، سمنان، شیراز، کرمان، گرگان، مشهد، همدان و یزد به عنوان شهرهای منتخب برای پایلوت شهر دوستدار کودک تعیین شده‌اند.

او از تلاش برای نزدیک کردن شهر ساری به شهر دوستدار کودک خبر داد و گفت: «ارتقاء کیفی فضاهای شهری برای کودکان و افزایش فرصت شادی و ملاقات کودکان با یکدیگر در شهر و محله‌ها، نظارت بر اجرای طرح‌های شهری دوستدار کودک و همچنین کنترل طرح‌ها و اصلاح پروژه‌­های کودک­‌ستیز شهر از جمله اقداماتی است که باید در شهر دوستدار کودک مورد توجه قرار گیرد و بر این مبنا با مجری‌گری شهرداری ساری، در پی تبدیل کردن این شهر به شهر دوستدار کودک با ایجاد آیتم‌های مدنظر یونیسف هستیم.»

طوسی اظهار امیدواری کرد که در ساخت‌های جدید و نیز در تغییر ساختار فعلی شهرها و بناها، توجه به استانداردهای لازم برای حضور کودکان، بازی و تفریح آنان و ایمنی جسم و روان آنان مد نظر مسئولان و جامعه قرار گیرد و شهرهای استان به سمت و سوی احترام به حقوق و خواسته کودکان و نوجوانان گام بردارند.