آشنایی با تست کرونا و آزمایش‌هایی برای بیماری کرونا

امیر امامی ادامه داد: در حال حاضر آماری که در دنیا اعلام می شود بر اساس این آزمایش است و اکثر کشورهای دنیا از جمله ایران نیز این دسته آزمایش‌ها را انجام و نتایج گزارش‌ها را به عنوان افراد آلوده و مثبت به مردم اعلام می کنند.

در این آزمایش کد ژنتیکی اختصاصی ویروس SARS-CoV-۲ در بدن فرد مورد بررسی قرار می گیرد، اگر نتیجه این آزمایش مثبت باشد، نشان می دهد که فرد نه تنها آلوده به ویروس است، بلکه به صورت بالقوه می تواند برای دیگران نیز خطرساز و آلوده کننده باشد؛ از این رو طبق دستورالعمل های ارائه شده افرادی که تست مولکولی آن ها مثبت باشد، باید از جمعیت اطراف خود جدا و ایزوله شوند.

امامی افزود: یکی دیگر از آزمایش‌هایی که در حال حاضر به صورت گسترده در حال استفاده است و باعث شده تفاسیر مختلفی بر روی آن صورت گیرد، آزمایش تشخیص آنتی بادی برای این بیماری است.

رئیس کمیته اجرایی کنترل عفونت دانشگاه علوم پزشکی شیراز اظهار کرد: به طور کلی تفسیری که در مورد تست‌های آنتی بادی وجود دارد این است که نتایج آن مشخص می‌کند فرد آزمایش شونده در گذشته به عامل عفونی که آزمایش آنتی بادی آن را انجام می دهد آلوده شده و نسبت به آن ایمن است.

او ادامه داد: برای اینکه بتوان به این تفسیر در راستای انجام آزمایش سرولوژی آنتی بادی‌ها دست یافت، باید تست در راستای تشخیص آنتی بادی حفاظت کننده انجام شود و نه هر آنتی بادی که بر علیه میکروارگانیسم مورد آزمایش تولید شده است.

او افزود: همچنین در انجام این تست باید سطح تولید آنتی بادی حفاظت کننده برای آن بیماری مشخص و گزارش بر اساس آن صورت بگیرد. به عنوان مثال در مورد بیماری هایی مثل هپاتیت B، تیتر آنتی بادی ۱۰ اغلب به عنوان حفاظت کننده اعلام می شود و زیر این مقدار اغلب برای فرد (به ویژه کادر درمان) ایمن اعلام نمی‌‌شود.

به گفته او برای گزارش این نتیجه که فرد آزمایش شونده در گذشته به عامل عفونی که آزمایش آنتی بادی آن را انجام می دهد آلوده شده و نسبت به آن ایمن است باید مدت زمان ماندگاری آنتی بادی حفاظت کننده در بدن مشخص شود تا بتوان نتیجه آزمایش را برای فرد به صورت قطعی برای مدت زمان مشخص به صورت حفاظت کننده اعلام کرد.

او با اشاره به اینکه فرض بر این است که تولید آنتی بادی پس از برطرف شدن عامل عفونت شکل می گیرد، گفت: نکته قابل توجه در مورد آنتی بادی‌ها این است که آنها در حالی که فرد هنوز آلوده هستند شکل گرفته و در صورت نقش حفاظت کنندگی و تولید به مقدار کافی می‌‌تواند باعث پاکسازی میکروارگانیسم عامل عفونت و در نتیجه بهبودی فرد شود و در قالب تست‌های تخصصی ایمونولوژیک این موارد قابل تشخیص هستند.