حسین میرمحمد صادقی*
مجتهد آشنا به زمانه
مرحوم شهید دکتر بهشتی انسان وارستهای بود که چند ویژگی برجسته، چه پیش و چه پس از پیروزی انقلاب در شخصیت او نمایان شد. به عنوان کسی که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی با آیت‌الله بهشتی آشنایی داشتم و گاهی نیز در جلساتی که برای دانشجویان در منزل ایشان در قلهک برگزار میشد، شرکت میکردم با زوایای زیادی از شخصیت ایشان آشنا شدم.
طبعاً پس از پیروزی انقلاب این ویژگیها هم در مسئولیتهایی که داشتهاند از جمله ریاست دیوان عالی کشور که بالاترین مقام قضایی در آن دوران بود، نمایانتر شد. آیت‌الله بهشتی علاوه بر اینکه عالم و مجتهد مسلم و دنیادیدهای بود که به خوبی به نظامات کشورهای دیگر آشنایی داشت و میدانست که آنان برای اعتلای قوه قضائیه چه کردند، نسبت به مسائل دینی متعبد بود و به مردم عشق میورزید. ویژگی بسیار بارز دیگر شهید بهشتی مدیر و مدبر بودن اوست. ایشان در همان دوران کوتاهی که در رأس دستگاه قضایی حضور داشت، از چنان توان مدیریتی برخوردار بود که باوجود حضور قضات با تجربه هیچ گاه کسی معترض به این انتخاب نبود و همگی او را به عنوان ریاست آن نهاد مهم قبول داشتند.
اگر افرادی هم بودند که تجربه قضایی داشته و عالم بودند شهید بهشتی معمولاً آنان را محترم می‌شمارد و فکر نمی‌کرد که هیچ کسی جز خودش چیزی برای عرضه کردن در قوه قضائیه ندارد و تنها اوست که همه دان است. مجموعه این ویژگیها علیرغم تخریب‌هایی که در آن ایام نسبت به ایشان شکل میگرفت، از شهید بهشتی شخصیتی ساخته بود که توانست بر قضات و مجموعهای که در دستگاه قضایی مشغول به کار بودند تأثیر بگذارد و در راه اعتلای آنان بکوشد. از جمله اینکه ایشان به فکر آموزش قضات و تأمین نیروهای آینده برای دستگاه قضایی بودند. به همین منظور دانشکده علوم قضایی را که بنده هم 12 سال ریاست آن را برعهده داشتم تأسیس کردند و این مجموعه جزو یادگارهای مرحوم شهید بهشتی محسوب میشود. از ویژگی‌های دیگر شهید بهشتی این بود که از افراط در مسائل و موضوعات کاملاً بری بود و اعتقاد داشت که در همه زمینه‌ها باید طبق مر قانون و اصول اسلامی عمل کرد.
بحثی در میان مردم رایج است -البته از صحت این روایت اطمینان ندارم اما از شخصیت ایشان چنین اقدامی هیچ بعید نیست- که می‌گفتند زمانی که بنی صدر اولین رئیس جمهور ایران از کشور فرار کرده بود همسرش را بازداشت می کنند اما مرحوم بهشتی دستور آزادی او را می دهد و مانع خروج وی از کشور هم نمی شود چرا که به گفته شهید بهشتی او هیچ گناهی نکرده و تقصیری ندارد و ما نباید او را از حق خروج از کشور محروم کنیم. این اقدامات و طرز تفکر از شهید بهشتی یک شخصیت استثنایی ساخته بود. بیجهت نبود که حضرت امام (ره) با شهادت آیت‌الله بهشتی گفتند که «بهشتی یک امت بود.» اغراق نیست اگر بگوییم که با شهادت آیت‌الله بهشتی به چندین نفر نیاز بود که بتوانند جای خالی او را پر کنند. چرا که ایشان یک شخصیت چند وجهی بود و تأثیر شهادت او بر اصل تداوم انقلاب و جمهوری اسلامی بی‌تأثیر نبود. در آن دوران اوج تبلیغات منفی علیه آیت‌الله بهشتی و در رأس آن مجموعه نظام بود. شاید هیچ اتفاقی غیر از شهادت ایشان نمیتوانست مردم را آگاه کرده و یک نفرتی از ضد انقلاب و بویژه منافقین در دل آنان ایجاد کند. آنچنان که پایان حیات منافقین با شهادت مرحوم بهشتی رقم خورد.
*سخنگوی پیشین قوه قضائیه
منبع: ایران
ارسال دیدگاه