دختر هنرمند دشتستانی در گفتگو با پانا :
هنر هرگز به اتمام نخواهد رسید
دشتستان (پانا) -ریحانه ابراهیمی،متولد 1376 از برازجان دختر هنرمندی است که در گروه هنر های تجسمی هشت مشغول به فعالیت می باشد و درحال حاضر دانشجوی رشته گرافیک است ،ایشان از هنرمندان مستعد نسل جوان به شمار می آید .
به مناسبت پاسداشت روز دختر پانا با او گفتگویی داشت تا از فعالیت‌ها و دلیل موفقیت او آگاه شویم.
_اولین اثر شما در کجا دیده شد؟
در دومین نمایشگاه سالانه گروه هنر های تجسمی هشت در تابستان سال 1393.
_بهترین اثری که تا کنون خلق کرده اید؟
همه اثرهایم را دوست دارم،اما دو اثر یکی به نام ماه دلم و دیگریشعری از سعدی بود که آنها را بهترین می دانم.
_آینده هنری خود را چگونه برنامه ریزی کرده اید؟
در برنامه ریزی آینده هنری ام قصد دارم اگر مسئولین نگارخانه و یا فرهنگسرایی را تأسیس نکردند در مدت زمانی که آمادگی آن را داشته باشم نگار خانه یا فرهنگسرایی را دراختیار هنرمندان شهرم قرار دهم. می خواهم کمک به شناخت بیشتر مردم به هنر را پیدا کنم،مبحث نگارخانه یا فرهنگسرا را همچون دارویی برای هنرمندان می بینم که پزشک برای آنان تجویز می کند.
_مشکلات و ضعف های دختران هنرمند دشتستانی در خصوص فعالیت های هنری خود چه مواردی است؟
با توجه به شناخت به محیط اطرافم محدودیت دشواری را برای دختران هنرمند شهرم ندیدم،تصور می کنم که هنر در شهر من،بین مردم جا افتاده است ولی اگر قصد حرفه ای کار کردن را داشته باشی این موضوع در این شهر سقف خاصی را در بر می گیرد.در اینجا اساتید خیلی مناسبی برای حمایت و همراهی دارا هستیم.
_فرایند خلق یک اثر هنری از دید شما چگونه است؟
بیشتر به حال و هوای هنرمند بستگی دارد که چه افکاری را در آن زمان دنبال می کند،گاهی خوشحالی در اثر القا می کند،گاهی اعتراض،گاهی غم و اندوه و ...،من به دلیل علاقه بسیارم به شعر و خط، ایده و خلاقیت کار به ذهنم خطور می کند.
_تا حالا قصد برگزاری نمایشگاه انفرادی از آثار خود داشته اید؟
شاید از لحاظ بازدید و تماشا کردن کار ساده و راحتی به نظر برسد اما برای عملی کردن آن فکر می کنم هنوز به مرحله ای نرسیده ام که که نمایشگاهی انفرادی برگزار کنم و نیاز به مهارت بیشتری دارد، فکر برگزاری نیستم شاید بعد ها تصمیم گرفتم.
_دیدگاه شما نسبت به خودتان؟چقدر تا به امروز تلاش کرده اید؟
قابلیت هایم بیشتر از تلاشهایم است،همیشه چوب تنبلی هایم را خورده ام،برای جایگاه امروزم بسیار تلاش کرده ام،جسور بودنم را دوست دارم و کاری را که دیگران آن را انجام دهند مورد رضایتم نیست.
_مشوق و هدایت کننده های شما در طول این مسیر چه کسانی بوده اند؟
خودم،خانواده ام در دوره دبیرستان مخالف رشته ام بودند،درآغاز حمایتم نکردند اما بعد ها مورد حمایت پدرم قرار گرفتم،پدرم نه تنها حامی من بلکه حامی تمام هنرمندان بوده است،و از استاد ابولقاسم طحانیان که همیشه خیلی ما را مورد حمایت قرار داده اند و ما را در این مسیر به حرکت در آوردند ممنونم، همه اعضا گروه هنری هشت قدردان ایشان هستیم.
_به گوش می رسد که گروه هنرهای تجسمی هشت در سال 1399برای همیشه به کار خود پایان می بخشد،دلیلش چیست؟
هنر هرگز به اتمام نخواهد رسید،شاید با این ترکیب و سبک هشت خداحافظی کنیم اما با سبک دیگری شروع خواهیم کرد در سال 99 آخرین نمایشگاه سالانه این گروه برگزارخواهد شد،اگر خداحافظی و پایانی هم در کار باشد معتقدم انسان باید اوج خداحافظی کند،هر کدام از اعضای هشت خود به تنهایی،یک گروه بزرگ محسوب می شوند.
_کدام سبک در این هنر بیشتر مورد پسندتان است؟
سبک انتزاعی_در این نوع سبک و در شروع کار همه چیز به حال خود رها است و کم کم که جلوتر می رویی یک اثر هنری خلق می شود.
_با توجه به فرارسیدن روز دختر چه صحبتی با دختران این سرزمین دارید؟
نباید خود را دست کم بگیرید،نباید به چیزی که همیشه برایتان شکل گرفته است رضایت بدهید،دختران هنرمند تر از چیزی هستند که فکر می کنند،دختران خیلی زیباتر از چیزی هستند که فکر می کنند،هیچ چیز قشنگتر از خلقت دختر وجود ندارد و هیچ انسان هنرمندی هم توانایی خلق اثری به زیبایی آن را ندارد.
ارسال دیدگاه