در گفت‌وگو با پانا:
مدیر یک مدرسه عشایری در فومن: دختران ترک‌تحصیل‌کرده را با کمک خیران به مدرسه بازگرداندم
کلاس‌ها حضوری خواهند بود؛ تعداد دانشآموزان پایین است و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌توانیم حضور دانشآموزان را مدیریت کنیم
تهران (پانا) –مدیر یک مدرسه عشایری در روستای «کومادول» شهرستان فومن از تلاش‌های خود در بازگرداندن دانشآموزان دختری که در اثر فقر مجبور به ترک تحصیل شده بودند، گفت.
این روزها که همه‌گیری کرونا و آثار آن بعد از تعطیلی مدارس، دستگاه آموزش و پرورش را به تکاپو انداخته تا در حین رفع آثار منفی این غافلگیری بتواند به نحو احسن به ماموریت‌های خود ادامه دهد و دانشآموزان را برای شروع یک سال تحصیلی جدید آماده کند، یکی از حساس‌ترین ماموریت‌های دستگاه تعلیم و تربیت رسیدگی به مناطق محروم و عشایری است که در ادامه این راه از حداقل امکانات برخوردارند و تلاش‌هایی که در قالب آموزش‌های تلویزیونی یا در بستر فضای مجازی برای تحصیل دانشآموزان صورت می‌گیرد گاه به علت فقر و نبود تجهیزات و امکانات حتی به گوش دانشآموزان این مناطق نیز آشنا نیست.
ثریا پیروزام، مدیر یکی از مدارس عشایری در حاشیه شهرستان فومن از استان گیلان یکی از تلاشگران عرصه آموزش کشور است که در روستایی به نام «کومادول» از نهایت وسع و توان خود برای آموزش دختران روستا استفاده می‌کند تا در سنگر مدرسه بمانند و اسیر جهل و آسیب‌های اجتماعی نشوند.
این مدرسه متوسطه اول که تنها 20 دانش‌آموز دارد درباره وضعیت ادامه آموزش‌ها در شرایط بعد از کرونا در منطقه موردنظر گفت: «مردم منطقه اغلب عشایر دامدار هستند که ییلاق و قشلاق می‌کنند و وضع مالی مناسبی ندارند. اینجا اینترنت بسیار ضعیف است و حتی گاه سیم‌کارت‌های ما قطع ارتباط می‌شود. برای بسیاری از خانواده‌ها دسترسی به اینترنت تقریبا ناممکن است و حتی به بعضی خانه‌های اینجا برق کشیده نشده؛ حال چطور می‌توان از آموزش الکترونیکی و اپلیکیشن شاد برای این دانشآموزان حرف زد.»
ارسال بسته آموزشی برای همه پایه‌ها
مدیر مدرسه متوسطه اول دخترانه روستای کومادول در ادامه در تشریح اقدامات خود در ایام تعطیلی مدارس بعد از کرونا افزود: «ما برای همه پایه‌ها یک بسته آموزشی شامل همه مطالب درسی تا پایان اردیبهشت‌ماه تهیه و به تعداد دانشآموزان مدرسه تکثیر کردیم. حتی دروسی مثل «کار و فناوری» و «هنر» هم در این بسته جا دارند. سپس بسته‌ها را به دست دانشآموزان رساندیم.»
وی درباره هزینه‌های تکثیر این بسته‌های آموزشی گفت: «به هر یک از معلمان ما حدودا 30 برگ در این بسته اختصاص یافته که خود همکاران این هزینه را تقبل کردند. بعد از انجام پرسش‌های کتبی و ارزشیابی‌های معلمان مشخص شد بسته‌ها بسیار تاثیرگذار بودند و معلمان ما از نتیجه کار رضایت داشتند.»
تعداد دانشآموزان پایین است و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌توانیم حضور دانشآموزان را مدیریت کنیم
خانم پیروزام پیش‌بینی خود از وضعیت بازگشایی مدارس در سال تحصیلی آینده را اینطور توصیف کرد: «قطعا تهیه و تولید بسته‌های آموزشی را ادامه می‌دهیم اما باتوجه به فرمایش وزیر آموزش و پرورش درباره مناطق عشایری فکر می‌کنم بتوانیم کلاس‌ها را حضوری برگزار کنیم. چون تعداد دانشآموزان پایین است و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌توانیم حضور دانشآموزان را مدیریت کنیم؛ برای بعضی دروس مثل ریاضی، زبان و علوم بسته آموزشی کافی نیست و باید بچه‌ها در کلاس حضور داشته باشند.»
این مدیر مدرسه عشایری در ادامه به آسیب‌های منطقه به ویژه درمورد دختران دانش‌آموز و اقدامات صورت‌گرفته در این زمینه اظهار کرد: «متاسفانه ازدواج زودهنگام و ترک تحصیل دختران یکی از مشکلات این مناطق است که ما در چاره‌اندیشی برای این مسئله نیازمند کمک خیران بودیم چون بررسی‌های من نشان داد که اغلب این دختران به دلیل مشکلات مالی اقدام به ترک تحصیل می‌کنند. لذا ضمن مشورت با دهیار اقدام به شناسایی این دانشآموزان کردیم و با استفاده از کمک خیران موفق به تامین هزینه‌های تحصیل این دانشآموزان و نهایتا بازگردان آنها به مدرسه شدیم. مثلا سال گذشته 5 نفر از دختران ترک‌تحصیل‌کرده را با کمک خیران به مدرسه بازگرداندیم و همه هزینه‌های آنها اعم از لوازم التحریر، ایاب و ذهاب، لباس و کتاب برای مدت یک سال تامین شد.»
نقش خیران در امور آموزشی این مدرسه روستایی
وی با اشاره به نقش خیران در سایر امور آموزشی این مدرسه روستایی گفت: «بعضی از این خیران از نزدیکان خودم هستند مثل پدم و برادرم و تعدادی هم از خیران رشت هستند. از خود روستا هم چند نفر که وضع مالی مناسبی دارند به مدرسه کمک می‌کنند و ما با کمک آنها توانستیم سرویس بهداشتی مدرسه را تعمیر کنیم، برای کلاس‌ها وایت‌برد بزرگ تهیه و میز و نیمکت جدید آوردیم و اقدام به رنگ‌آمیزی و شاداب‌سازی محیط مدرسه کردیم.»
وی در پایان صحبت‌های خود عنوان کرد: «مدرسه‌ای که از مدارس محروم و بدون امکانات منطقه بود امروز فضای داخلی قابل قبول و زیبایی دارد که باعث تحسین همگان می‌شود.»
ارسال دیدگاه