در سومین جلسه سلسله نشست‌های چهلچراغ رمضان عنوان شد؛
بیان رویکرد "زندگی راحت" و چالش مسائل حل‌نشده
اصفهان (پانا) - عضو هیئت علمی و رییس دانشکده روانشناسی و مشاوره دانشگاه اصفهان درباره نوع زندگی راحت گفت: نخستین نمود رفتاری آدم‌های راحت این است که به خود سختی نمی‌دهند و معمولاً راحت‌ترین گزینه را انتخاب می‌کنند، حتی اگر اهداف بلندمدت زندگی خود را از دست بدهند.
محمدرضا عابدی عضو هیئت علمی و رییس دانشکده روانشناسی و مشاوره دانشگاه اصفهان و دکتر راضیه ایزدی عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان پس از بررسی نوع زندگی شاد، در سومین جلسه سلسله نشست‌های چهلچراغ رمضان امسال به سراغ "زندگی راحت" رفتند.
آنها با مخاطبان خود از مزایا و معایب این نوع زندگی گفتند و واکنش افراد راحت در شرایط عادی، پراسترس، اضطرار و بحرانی را بررسی کرده و در نهایت نمره‌ای به این نوع زندگی اختصاص دادند. مشروح این گفت‌وگوی کارشناسانه را در ادامه بخوانید.
کسانی که طرح زندگی راحت دارند اهل استراحت هستند و استراحت برای آنها معنا و در زندگی‌شان جریان دارد. آنها اهل تسکین‌اند و زمانی که کمی بهم می‌ریزند مدام می‌خواهند خود را آرام کنند و با کوچک‌ترین سختی و فشار به حالت استراحت وارد می‌شوند و انگار همیشه باید روی مبل راحتی بنشینند.
اهداف این افراد معمولاً کوتاه‌مدت است و اهل پول خرج کردن هستند. آنها در تعامل با دیگران اهل کنار کشیدن هستند و برخلاف افراد با طرح زندگی شاد، از مهمانی و شلوغی زیاد خوششان نمی‌آید و خود را درگیر دیگران نمی‌کنند تا سختی نداشته باشند و آزار نبینند. اینها توقعی از دیگران ندارند و خودشان را کنار می‌کشند، در حالی که آدم‌های شاد متوقع هم هستند و همواره توقع دارند دیگران با آنها رفت و آمد کنند.
نخستین نمود رفتاری آدم‌های راحت این است که به خود سختی نمی‌دهند و معمولاً راحت‌ترین گزینه را انتخاب می‌کنند، حتی اگر اهداف بلندمدت را از دست بدهند. نظر دیگران و نیازهای آنها برای این افراد مهم نیست و از گلایه آنها ناراحت نمی‌شوند. برای افراد راحت تنها امروز اهمیت دارد و اهل آینده‌نگری نیستند و به خاطر اینکه راحتی مورد نظر آنها به دست آید حاضر به هر نوع پول خرج کردنی هستند.
اگر در زندگی مشترک سبک زندگی هر دو نفر راحت باشد، هم مزایا دارد و هم معایب؛ چون این دو نفر یکدیگر را درک می‌کنند اما زندگی آنها دچار ایست می‌شود و پیشرفت نمی‌کند.
افراد راحت در شرایط عادی زندگی اهل استراحت هستند و بیشترین واکنش آنها در زندگی، استراحت است. همین افراد در شرایط پراسترس از سه گزینه حل مسأله، مدیریت هیجانی و مدیریت اجتنابی، اجتناب و کنار کشیدن را انتخاب می‌کنند. افراد راحت در شرایط بحران از بین چهار روش منفعلانه، واکنشی، مأمور و پیشتاز روش منفعل را انتخاب می‌کنند و کار خاصی انجام نمی‌دهند. همچنین افراد راحت در شرایط اضطرار نیز بی‌تفاوتی در پیش می‌گیرند.
گاهی اوقات به افرادی که سبک زندگی راحت دارند برچسب تنبلی زده می‌شود، در حالی که این افراد تنبل نیستند و فقط این سبک زندگی را پسندیده‌اند. از طرف دیگر، بسیاری از افراد خودشان نوع زندگی را انتخاب نکرده‌اند و سبک زندگی فعلی آنها ریشه در گذشته و اتفاقات کودکی‌شان دارد.
در فیلم سینمایی "هیچ ردی به جا نگذار" محصول سال 2018 که بر اساس رمان "رهایی من" ساخته شده با خانواده‌ای متفاوت روبه‌رو هستیم که دور از هیاهوی جامعه و به صورت غیرقانونی در یک پارک جنگلی زندگی می‌کنند. داستان فیلم بر اساس شکاف بین پدر و دختر نوجوانش روایت می‌شود که یکی تمایل به انزوا و دیگری تمایل به پیوستن به اجتماع دارد. با اینکه پدر از روی محبت و نگرانی پدرانه مانع ورود دختر به دنیای واقعی شده اما دختر بین کنجکاوی درباره جهان بیرون و وابستگی به پدر مانده است. در نهایت این خانواده شناسایی شده و به آنها خانه و سرپناهی در همان حوالی اهدا می‌شود تا سبکی راحت در زندگی را در پیش بگیرند که در خلال آن درگیر مسائل دیگری می شوند.
از جمله مزایای زندگی راحت کم بودن تنش، توقع و درخواست از دیگران است و این نوع زندگی چالش‌های کمی دارد. البته زندگی راحت لزوماً شاد نیست. مهم‌ترین عیب زندگی راحت این است که قابلیت‌های این افراد شکوفا نمی‌شود. آینده‌نگری در این نوع زندگی وجود ندارد و یکنواخت است. همچنین فرد مسائل خود را حل نمی‌کند و مسائل حل‌نشده در زندگی راحت زیاد است. از طرف دیگر فرد کارهای عقب‌مانده زیادی دارد و همین عوامل اطرافیان افراد راحت را اذیت می‌کند.
کارشناسان برنامه چهلچراغ در بخش پایانی نشست سوم این برنامه با عنوان فراتر از زندگی به موضوع خودانضباطی پرداختند: «افراد در تمام انواع زندگی به خودانضباطی نیاز دارند. خودانضباطی یعنی به جای اینکه برای دیگران انضباط ایجاد کنیم آن را درباره خودمان انجام دهیم. انضباط رفتاری، کلامی و محیطی انواع انضباط است. انضباط رفتاری یعنی اجازه انجام هر رفتاری را به خود ندهیم. انضباط کلامی یعنی اجازه گفتن هر حرفی در هر موقعیتی را به خود ندهیم و انضباط محیطی یعنی اجازه ندهیم محیط بهم بریزد و آشفته شود. پس به جای اینکه به دیگران نقش بدهیم و بگوییم که چه کنند و نکنند و چه بگویند و نگویند باید به خودمان نقش بدهیم. در برخی افراد تنها یک نوع خودانضباطی مثلاً تنها خودانضباطی رفتاری وجود دارد، مثلاً در رفتار خود ادب را رعایت می‌کنند اما در کلام نه، در حالی که تمام ابعاد خودانضباطی لازم است و هر کس هر سه بُعد خودانضباطی را دارا باشد می‌تواند تربیت کند و الگوی تربیتی دیگران باشد.
گفتنی است؛ سلسله نشست‌های چهلچراغ با موضوع «طراحی زندگی برای روزهای سخت» به همت سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان از ساعت 14:30 تا 16 روزهای زوج ماه مبارک رمضان به مدت 14 جلسه و تکرار آن در روزهای فرد از سیمای مرکز اصفهان پخش می‌شود.
ارسال دیدگاه