ابراهیم داروغه‌زاده*
گفت‌‌و گو جای دعوا
هر کشوری در نگاه به آینده توسعه را مدنظر قرار می‌دهد. توسعه به مفهوم کلی بهبود زندگی عمومی مردم که مرتبط می‌شود با بهداشت، روابط اجتماعی سالم، آموزش و گسترش دانایی.
یکی از مهم‌ترین موانع توسعه عدم‌مفاهمه بین افراد جامعه است که به تنش و درگیری و نهایتا گسست‌های اجتماعی می‌انجامد. وقتی گفت‌وگو، خوب دیدن و خوب شنیدن جای خود را به پرخاشگری ناشی از حق‌مداری افراطی می‌دهد، چشم‌ها و گوش‌ها بسته می‌شوند و فقط دهان باز می‌ماند برای فریادهای توام با خشم و عصبانیت.
در همه‌جای دنیا از ابزارهای متنوعی برای جلوگیری از گسست‌های اجتماعی و ایجاد پیوندهای فرهنگی، اجتماعی و هویتی بین افراد جامعه بهره می‌گیرند. آیین‌های ملی و مذهبی که در مناسبت‌های خاصی برگزار می‌شوند، می‌توانند از طریق برجسته کردن مشترکات فرهنگی و اعتقادی به افزایش حس تعلق به وطن، پیوند افراد جامعه را به یکدیگر افزایش داده و در نهایت به ایجاد همبستگی ملی کمک کنند.
جشنواره فیلم فجر یکی از آیین‌هایی است که هر ساله ما را کنار هم جمع می‌کند تا با ابزار سینما در کنار هم دیدن و شنیدن را تمرین کنیم. فیلمسازان مختلف با نگاه‌ها و جریان‌های فکری متنوع به بیان نظرات خود از قاب فیلم و سینما می‌پردازند و پس از آن گفت‌وگوهای نقادانه در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و تخصصی سینما در رسانه‌های مختلف آغاز می‌شود و گفت‌وگو، شنیدن، خواندن و دیدن آغازی است برای با هم بودن بیشتر و فهم بهتر جهان پیرامون و درک بهتر موقعیت‌های به ظاهر متفاوتی که افراد جامعه در آن قرار دارند و اگر این مهم به‌درستی اتفاق بیفتد، توسعه در بستر این همدلی و همزبانی و درک مشترک آغاز خواهد شد.
جشنواره فیلم فجر مانند هر عیدانه دیگری این امکان را ایجاد می‌کند تا تمام اعضای یک خانواده در یک زمان و مکان خاص در یک گردهمایی بزرگ دور هم جمع بشوند برای اینکه همدیگر را بهتر ببیند، بشوند و درک کنند و البته این هم‌نشینی اهالی خانواده سینما در روزهای برگزاری جشنواره فیلم فجر باعث یک خیزش بزرگ مردمی هم در کل کشور می‌شود. مردمی که با شور و شوق اتفاقات این رویداد بزرگ فرهنگی را دنبال می‌کنند و در یک آیین ملی سهیم می‌شوند. جریان تازه‌ای از زندگی در جامعه شکل می‌گیرد، استقبال گروه‌های مختلف جامعه برای تماشای فیلم‌ها در کنار هم و با هم. جامعه همیشه به اتفاقات و آیین‌هایی نیاز دارد تا دوباره کنار هم بودن را تمرین کنند، شکاف‌های اجتماعی را ترمیم و به آینده بهتر امیدوار شوند. با سینما می‌توانیم در کنار هم بودن را تجربه کنیم و امیدوار باشیم در فردای این کنار هم بودن به‌سوی توسعه و آینده‌ای بهتر حرکت کنیم.
*سینماگر
منبع: اعتماد
ارسال دیدگاه